روش اصلی اسکی روی آب

اسکی بازان می توانند اسکی روی آب خود را از دو راه شروع کنند: آب، که بیشتر استفاده میکنند ، خشک امکان پذیر است ولی کمتر استفاده میشود. اسکی آب به طور معمول بر روی آب عمیق انجام می شود. اسکی باز میتواند روی اسکی بایستد و وارد آب شود و یا بدون اسکی در آب می پرد، اسکی در حالی که در آب قرار می گیرند به آنها شناور است، زیرا ایستادن روی اسکی هنگامی که خیس باشد آسان تر است. هنگامی که اسکی بازان بر روی اسکی قرار می گیرند، با یک طناب به  قایق  وصل می شوند تا بتوانند تعادل اسکی خود را نگه دارند. این طناب بین اسکی و اسکی باز  قرار می گیرد. در شروع اسکی باز با سرعت  حدود ۳۰ کیلومتر بر روی آب کشیده می شود. اسکی باز  همچنین می تواند “شروع خشک”  داشته باشد که با ایستادن در ساحل یا اسکله انجام می شود ؛ با این حال، این نوع ورود فقط برای حرفه ای ها توصیه می شود.

ورزشکار با عقب رفتن و حفظ پاها کمی خم می شود و اسکی در نهایت  به شکل هواپیما در می آید و اسکی باز شروع به حرکت در آب می کند. اسکی باز با استفاده از وزن خود و قرار دادن سنگینی در یک طرف به چپ و راست می رود. وزن بدن اسکی باز باید بین پا و پاشنه ها متعادل باشد.

غیر از  راننده و اسکی باز، یک شخص سوم به نام ناظر باید حضور داشته باشد. کار ناظر این است که با تماشای اسکی باز در صورت سقوط وی راننده را مطلع سازد. ناظر معمولا در یک صندلی درعقب  قایق برای دیدن اسکی باز نشسته است. اسکی بازان و ساکنان قایق با استفاده از سیگنالهای دست ارتباط برقرار می کنند.

آب

یک دریاچه خصوصی که به دست انسان ساخته شده  یا بر روی هر نوع آب مانند رودخانه، دریاچه یا اقیانوس  با آب های آرام برای اسکی مناسب هستند.  برای اسکی در یک فضای ۶۰  متری، آب باید حداقل ۱٫۵ تا ۱٫۸ متر عمق داشته باشد. فضای کافی برای اسکی بازان ایمنی آن را بالا می برد و اسکی روی آب را موفقیت آمیز و صحیح می کند. اسکي بازان و رانندگان قايق باید از خطرات  دور باشند و اجتناب کنند.

اسکی

اسکی بازان جوان معمولا از اسکی کودکان استفاده می کنند که شامل دو اسکی است که در پشت و جلوی آنها قرار دارد. این اتصالات برای نگه داشتن اسکی  به قدرت کمتری نیاز دارد. گاهی اوقات این اسکی می تواند یک دسته  داشته باشد که برای کمک به تعادل اسکی باز مورد نیز است. اسکی کودکان کوتاه است ومعمولا ۱۱۰-۱۵۰ سانتی متر  طول دارد که انداز آن بسته به اسکی باز کوچکتر میشود. اگر یک فرد به اندازه کافی قوی باشد تا بتواند اسکی  و خود را با هم نگه دارد، گزینه های مختلفی بسته به سطح مهارت و وزن آنها وجود دارد.

اسکی بازان می توانند از دو اسکی استفاده کنند پاها بر روی یک اسکی قرار میگیرند که به آن “اسکی ترکیبی”  گفته می شود و یا  هر پا بر روی یک اسکی  که به آن اسلالوم اسکی  گفته می شود. به طور کلی    هر چقدر وزن افراد سنگین تر باشد اسکی بزرگتر خواهد شد و طول آن نیز متفاوت خواهد بود. طول اسکی بر اساس نوع اسکی روی آب تغییر می کند. به عنوان مثال، در اسکی پرشی، طول اسکی بیشتر است ولی اسکی مستقل و منظم تفریحی در اسکی رقابتی و اسکی ترتیب استفاده می شود.

اقدامات ایمنی اسکی روی آب

اسکی روی آب یک ورزش پر خطر است و به همین دلیل هم باید اقدامات ایمنی در آن به درستی رعایت شوند. فضای لازم برای اسکی بزرگ ۶۰ متر و آب باید حداقل ۱٫۵ تا ۱٫۸ متر عمیق باشد. قایق باید حداقل ۳۰ تا ۱۰۰ متر از اسکله ها، مناطق شنا و ساحل دور باشد. برای اسکی بازان جلیقه های خاص طراحی شده است تا اسکی باز بتواند راحت حرکت داشته باشد.

شایع ترین آسیب های ناشی از اسکی روی آب در اطراف پا ، مانند زانو است، زیرا سقوط با سرعت بالا می تواند زاویه های نامنظم برخورد بین بدن اسکی باز و سطح آب ایجاد کند. یکی دیگر از علل شایع زخم، برخورد با اشیاء در آب و یا نزدیک آن است، مانند اسکله.

انواع اسکی روی آب

اسلالوم

اسلالوم یکی از انواع  اسكی روی آب است كه با يك اسكی انجام مي‌شود. در اين رشته اسكی‌باز باید بتواند از خارج ۶ گوي کوچک  شناور در آب در مسير زيگزاگی  دور بزند، و هيچ  کدام از گوي ها را جا نگذارد و خود نيز در آب نيافتد.

هر اسكی‌باز با  طناب ۱۸/۲۵ متر و كمترين سرعت مسابقه را آغاز  می کند. در راندهاي بعدی سرعت افزايش پيدا مي‌كند و طناب کوتاه تر می شود و چنانچه اسكی‌باز بتواند با حداكثر سرعت قايق، موفق شود گوی ها را دور بزند ، برنده محسوب می‌شود.

پرش

پرش از روی سكو جذاب‌ترين و خطرناك‌ترين رشته اسكی روی آب می‌باشد. در این نوع اسکی، اسكی‌باز پرش‌كار تلاش می كند كه تا آنجايي كه مي‌تواند از روي سكو پرش کند. در اين رشته تنها پرش از سكو و يك فرود درست ملاك خواهد بود. هراسكی‌باز ۳ بار مي‌تواند از روی سكو پرش کند و بيشترين طولی كه از روی سكو می‌پرد امتياز او محسوب مي‌شود و ارتفاع ملاك نخواهد بود.

در رشته پرش، سرعت قايق و ارتفاع سكوي پرش بر اساس سن افراد و مرد و زن بودن تنظيم مي‌شود، يعني براي مردان در يك رده سنی ارتفاع سكو و سرعت قايق ثابت می‌باشد و هر فردي كه طول پرش بيشتری طي نمايد برنده محسوب مي‌شود.

چرخش

چرخش بيشترين تكنيك و حرفه را در بين سه رشته اسکی روی آب طلب می‌كند. افراد مبتدی در اين رشته ابتدا با دو اسكی آغاز به كار كرده و در صورت پيشرفت با يك اسكی حركات چرخشی خود را انجام می‌دهند. اسكی‌باز تلاش مي‌كند تا با تعداد چرخش بيشتر از روي برنامه ارائه شده توسط خودش در طی دو مدت ۲۰ ثانيه‌اي امتياز بيشتری به خود اختصاص دهد. همچنين اسكي ‌باز با قرار دادن پای خود در طناب مخصوص چرخش و يا در دست گرفتن آن سعی در به دست آوردن حداكثر امتياز دارد.

اسکی روی آب نمایشی

این مسابقات شامل اسکی رقص ـ آهسته دو نفری ـ پرشی آزاد و هرم انسانی است. اسکی نمایشی شامل باشگاه‌های آماتوری است که معمولاً تعداد ۳۰ و یا بیشتر از آن عضو دارند. در این نوع از مسابقات عامل سن ملاک نبوده و بنابراین اعضاء باشگاه اسکی را می‌توان از رده خردسالان تا سالخوردگان طبقه‌بندی نمود. همچنین تیم ها ممکن است به صورت منطقه ای یا ملی رقابت کنند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص تفریحات و ورزش های آبی گوناگون مانند غواصی می توانید با گروه طبیعت گردی و آفرود دامونا در تماس باشید.